De brouwerij
Een brouwerij is meer dan 4 muren alleen.
In het geval van Sweynbeer gaat het om 4 muren,
4 personen, 1 gebouw, 1 brouwinstallatie, 7 gisttanks
en 1 grote goesting.
Maak hier snel kennis met het totaalpakketje.
Wie is Sweynbeer bv
Sweynbeer is ontstaan toen een mix van creatieve en praktische geesten besloot een bestaande microbrouwerij verder uit te bouwen waar vernieuwend bier centraal staat. Zowel moderne als vergeten brouwtechnieken worden verkend, met Elewijt als thuishaven.
De Gildezaal, een markant gebouw in Elewijt, vormt na de toegekende erfpacht de kern van dit verhaal. Sinds 1923 speelde het gebouw een centrale rol in het lokale verenigingsleven. Brouwerij Sweynbeer bouwt er een beleefbrouwerij uit: een plek waar niet alleen bier gebrouwen wordt, maar waar mensen kunnen proeven, leren, ontmoeten en ontspannen.
“De plannen zijn ambitieus, en voor een groot deel al doorgevoerd: de brouwerij in de Gildezaal en het grote terras dat uitloopt in de tuin zijn reeds een feit, aan de brewpub en ontmoetingsruimte in de aanpalende kosterwoning wordt gewerkt., De tuin wordt nog afgewerkt met kruiden, fruitbomen en zelfs een speeltuin. We willen een plek creëren waar de gemeenschap zich thuis voelt en waar de liefde voor bier tastbaar is.”
Het gebouw ademt geschiedenis, maar krijgt nu een tweede leven dankzij de plannen. En ja, dat vraagt middelen. Via een crowdfunding (de Brouwstenen) kan je als particulier of bedrijf mee je steen bijdragen aan dit unieke project.
We bouwen aan een plek die verbindt, verrast en inspireert. Welkom bij Sweynbeer.
De brouwerij
De zaal en de kosterwoning hebben een rijke geschiedenis. Op 17 januari 1923 werd de toelating gegeven door het Schepencollege van Elewijt om “een huis met groote zaal” te bouwen, op vraag van pastoor Verlinden.
- Enkele opvallende elementen uit de originele bouwaanvraag:
- Gebroeders Van Waelhem, metsers uit Elewijt, maakten op 9 december 1922 een offerte voor 46.124 frank.
- De metserij gebeurde met Boomsche klampsteen, Doorniksche kalk, en hergebruikte witte stenen uit de oude hofmuur.
- De witte stenen voor deuren en vensters moesten door de eigenaar worden geleverd.
- De moortel werd gemaakt met zavel van op het domein van Baron De Becker.
De Gildezaal oogt ouder dan ze is, mede door het gebruik van gerecupereerde zandstenen portalen. Deze zouden afkomstig kunnen zijn van steengroeves in Perk/Machelen of zelfs van historische gebouwen met een link naar bouwmeesters als Keldermans of Van Mansdaele.
Het gebouw werd al snel het kloppend hart van Elewijt. Gedurende decennia was het:
- De plek voor catechismus, filmavonden, toneel, bloedinzamelingen
- Het lokaal van organisaties zoals de KAJ, KSA, KVLV, Boerengilde en de postzegelkring
- De eerste bibliotheek van Elewijt en een vaste stek voor de CM-zitdagen
Op 20 juli 1928 schonk Baron De Becker-Rémy, een goede vriend van pastoor Verlinden, de Gildezaal, de kosterwoning en het scoutsplein aan vzw Sint-Augustinus. De Baron, ook eigenaar van het Rubenskasteel, was een belangrijk figuur in de Belgische industrie en politiek. Zijn connectie met de Duitse bezetter tijdens WOI werpt een schaduw van twijfel, maar zijn schenking aan Elewijt leeft voort als gebaar van herstel of dankbaarheid.
Wat de exacte motivatie ook was, meer dan 100 jaar later blijft zijn schenking mensen samenbrengen. De Gildezaal is nog steeds een plek die verbindt, herinnert en inspireert.
Waarom een gebouw in Elewijt?
Om te beginnen: de Gildezaal verplaatsen zou nogal moeilijk zijn. Dus qua locatie zijn we er sowieso aan gebonden. Maar… we zouden het niet anders willen.
Elewijt is een levendige plaats. Het pittoreske dorpsplein geeft zin om te ontdekken, de jaarlijkse kermis krijgt volk over de vloer, den Elewijtse Halve trekt per jaar liters zweet naar boven en de Sint-Hubertus Processie is een uniek iets in groot Zemst.
Verder hangt Elewijt aan elkaar van de geschiedenis. Victor Servranckx (naar wie de straat van de Gildezaal genoemd werd) is een gekend én vermaard abstract kunstenaar die zich Elewijtenaar mocht noemen. En ook Hubert Van Innis deed als boogschutter Elewijt faam aan door met tal van medailles van de Olympische Spelen naar huis te komen. Of moeten we P.P. Rubens nog vernoemen, die een kasteel kocht niet ver van de Gildezaal, het vereeuwigde in de landschappen van zijn schilderijen en er de laatste jaren van zijn leven doorbracht, samen met Helena?
Maar het belangrijkst van al (en dat staat uiteraard in schril contrast met alle namen die hierboven staan neergeschreven): Sweynbeer werd opgericht als brouwerij in Elewijt zelf, en kreeg door de straatnaam -Sweynbeerstraat- ook de naam mee. ‘Sweynbeer’ is een naam die al eeuwen terug dateert. Het dorp zit dus ook in het DNA van onze brouwerij. Dit is iets waar we trots op zijn en mee willen uitdragen.
Wat gaat er met de Gildezaal gebeuren?
Het plan omvat beiden de Gildezaal en aangebouwde Kosterwoning. Deze zouden we willen gebruiken als respectievelijk brouwerij en brewpub. Maar de woning zelf zou meer dan alleen brewpub worden; het zou onderdak kunnen bieden aan verenigingen en locals die een locatie nodig hebben om te vergaderen of workshops van lokale ondernemers te huisvesten. De zolderverdieping van het gebouw heeft voor ons ook een grote waarde, sinds we daar een koelschip willen zetten om de wereld van de Lambiek te kunnen betreden.
De Gildezaal zelf wordt de brouwzaal waar de ketels en gisttanks terecht komen. Hier wordt het bier gebrouwen en kunnen bezoekers ook het proces volgen. Dit willen we ook tonen door middel van grote raampartijen die uitgeven op de tuin en een horeca-gedeelte hetwelke hierin verweven zit.
Een doorlopend terras zorgt voor een uitnodigend geheel wat bezoekers naar binnen en buiten trekt. We willen dit terras in alle seizoenen gezellig en gebruiksklaar maken door de aankleding ervan erop te voorzien.
Beide gebouwen dienen een grondige renovatie te ondergaan.
Het dak en de achtermuur van de Gildezaal zijn duidelijk aan vernieuwing toe waarbij kenners hebben meegegeven dat de huidige keepers voor het dak nog goed zijn, maar de rest van de dakconstructie dient herbekeken te worden. Dit is alvast een niet gering bedrag. Hierbij voorzien we de oude dakpannen bovenop isolatie voor het dak. De Gildezaal moet, omwille van de ketels die er staan, niet overdadig geïsoleerd te worden. De warmte die van de vergisting afkomstig is kan vaak zelfs de ruimte verwarmen, wat dan ook weer scheelt op verwarmingskosten.
Het zijgebouw achteraan dient opnieuw opgetrokken te worden, daar waar het deze dagen een bouwval is. Dit kan dienst doen als warme hergistingskamer en opslag.
De muurconstructie aan de straatkant zit goed, maar wordt in functie van stabiliteit onderzocht. Deze wordt in uitzicht behouden zoals voorgeschreven is.
De achtermuur, die aan het zicht onttrokken is, krijgt een grondige makeover. Grote raampartijen maken het moderner, en geven nodige lichtinval met inkijk op de brouwerij. Mogelijk kunnen hier zonneschermen ook welkom zijn om de warmte buiten te houden op hete dagen.
Een betonnen vloer wordt gegoten binnen in de brouwzaal, en wordt doorgetrokken naar buiten waar die het terras vormt. Dit terras komt niet verder dan het zijgebouw achteraan.
Het terras loopt door in een grasveld gecombineerd met bloemenweide en plantsoen.
Onder het terras willen we een watertank voorzien ter opslag van regenwater afkomstig van de daken. Hiermee kunnen we de wc’s doorspoelen en onze tuin bewateren.